بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به فرشتگانى كه [روح بدكاران را به شدت از بدن‌هايشان‌] بر مى‌كنند،

وَ ٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا

و سوگند به فرشتگانى كه [روح نيكوكاران را به نرمى و ملايمت از بدن‌هايشان‌] بيرون مى‌آورند؛

وَ ٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا

و سوگند به فرشتگانى كه [براى اجراى فرمان‌هاى حق‌] به سرعت نازل مى‌شوند،

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا

و سوگند به فرشتگانى كه [در ايمان، عبادت، پرستش و اطاعت‌] بر يكديگر [به صورتى ويژه‌] سبقت مى‌گيرند،

فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا

و سوگند به فرشتگانى كه [به اذن خدا امور آفرينش را] تدبير مى‌كنند؛

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ

[كه همه براى رسيدن به پاداش و كيفر برانگيخته مى‌شوند در] روزى كه لرزاننده همه چيز را به شدت بلرزاند؛

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

در حالى كه لرزاننده ديگرى از پى آن در آيد.

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

دل‌هايى در آن روز مضطرب و هراسان‌اند

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

ديدگانشان [از ترس و هول قيامت‌] فرو افتاده است.

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

مى‌گويند: آيا ما [پس از مرگ‌] به همان حالت اول [كه در دنيا بوديم‌] باز گردانده مى‌شويم؟

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

[شگفتا!] آيا زمانى كه ما استخوان‌هاى پوسيده و ريز ريز شديم [بازمى‌گرديم؟!]

قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ

[و] گويند: [اگر قيامتى در كار باشد] بازگشت به حيات دوباره در آن زمان بازگشتى زيانبار است.

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ

جز اين نيست آن بازگشت فقط با يك بانگ عظيم است [و بس‌]

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ

كه ناگاه همه بر يك زمين صاف و هموار حاضر شوند.

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

آيا سرگذشت موسى به تو رسيده است؟

إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى

هنگامى كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا داد

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

كه: به سوى فرعون برو؛ زيرا كه طغيان كرده است.

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

پس به او بگو: مى‌خواهى [از آلودگى شرك و طغيان‌] پاك و پاكيزه شوى؟

وَ أَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

من تو را به سوى پروردگارت راهنمايى مى‌كنم تا از او بترسى [و از طغيان دست بردارى.]

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

پس آن معجزه بزرگ‌تر را به او نشان داد.

فَكَذَّبَ وَ عَصَىٰ

ولى [او آن را] تكذيب كرد و سرپيچى نمود.

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

سپس [به حق‌] پشت كرد [و براى نابودى موسى‌] به تلاش برخاست!

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

پس [قومش را] گرد آورد، و ندا داد

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

و گفت: من پروردگار بزرگ‌تر شما هستم.

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَ ٱلۡأُولَىٰٓ

پس خدا هم [به كيفر اين ادعاى نابجا] او را به عذاب آخرت و دنيا دچار ساخت.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

بى‌ترديد در اين سرگذشت براى كسى كه [از عذاب خدا] بترسد عبرتى است.

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ بَنَىٰهَا

آيا آفريدن شما [پس از مرگ‌] دشوارتر است يا آسمان كه او آن را بنا كرد؟

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

سقفش را برافراشت، پس آن را درست و نيكو قرار داد،

وَ أَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَ أَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

و شبش را تاريك‌و روزش را روشن ساخت،

وَ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

و زمين را پس از آن گسترانيد،

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَ مَرۡعَىٰهَا

و از آن آب‌و چراگاهش را بيرون آورد،

وَ ٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

و كوه‌ها را محكم و استوار نمود

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَ لِأَنۡعَٰمِكُمۡ

تا مايه بهره‌ورى‌شما و دام‌هايتان باشد.

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

پس زمانى كه آن حادثه بزرگ‌تر [و غير قابل دفع‌] در رسد،

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

در آن روز انسان آنچه تلاش و كوشش كرده به ياد آورد

وَ بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

و دوزخ رابراى هر بيننده‌اى آشكار سازند،

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

و اما كسى كه طغيان و سركشى كرده

وَ ءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

و زندگى دنيا را [بر زندگى ابد و جاويد آخرت‌] ترجيح داده،

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

پس بى‌ترديد جايگاهش دوزخ است؛

وَ أَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَ نَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

و اما كسى كه از مقام و منزلت پروردگارش ترسيده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

پس بى‌ترديد جايگاهش بهشت است.

يَسۡ‍َٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

همواره ازتو درباره قيامت مى‌پرسند كه در چه زمانى واقع مى‌شود؟

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

تو از بسيار ياد كردنش [و سخن گفتن درباره آن‌] چه به دست مى‌آورى؟

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

نهايتش به سوى پروردگار توست [كيفيت برپا شدن و زمان وقوع و اوصافش را كسى جز خدا نمى‌داند.]

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

وظيفه تو فقط بيم دادن كسانى است كه همواره از آن مى‌ترسند.

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

گويى آنان روزى كه قيامت را مى‌بينند چنين مى‌پندارند كه در برزخ جز شامگاهى يا صبح گاه آن درنگ نكرده‌اند!